معنی مقابل ذهاب

آمدن، ایاب، بازگشت

ذهاب. [ذِ] (اِخ) نام موضعی یا کوهی است.

ذهاب. [ذَ] (ع مص) ذهوب. مذهب. رفتن. برفتن. شدن. بشدن. (تاج المصادر بیهقی). گذشتن. بگذشتن. گذشت. گذر. مقابل مجی ٔ. آمدن. و مقابل ایاب. بازگشتن: کرایه کردن مال برای ذهاب و ایاب، دو سره کرایه کردن آن. ذهاب و ایاب. آمدو شد. رفت و آمد. آمد و رفت. ذهاب ثلثان، رفتن و تبخیر شدن دو سه یک (از عصیر عنب و غیره):
چو سوی قبله، ملوک جهان بپیوستند
بسوی درگه عالی او مجی و ذهاب.
مسعودسعد.
واحیرتا! از حالت سفری که ره سپرش را نه از ذهاب اثر است و نه از ایاب خبر. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چاپی ص 442). این نه رکوبی است که او را رجوعی باشد و نه ذابی که آنرا ایابی. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی، همان نسخه ص 454).
گفت واپس رفته ام من در ذهاب
حسرتا یا لیتنی کنت تراب.
مولوی.
|| مجازاً، سفر. مقصد سفر:
در بیان این سه کم جنبان لبت
از ذهاب و از ذهب وز مذهبت.
مولوی.
مقتبس از حدیث، استرذهبک و ذهابک و مذهبک. || زوال: ذهاب عقل، ذهاب تمیز؛ زوال آن. || در آمدن در کان و خیره شدن چشم از بسیاری زر در آن. || ذهب. هو غیبه القلب عن حس کل محسوس بمشاهده محبوبه، کائناًالمحجوب ماکان. (اصطلاحات الصوفیه ٔ جرجانی).

ذهاب. [ذِ] (ع اِ) ج ِ ذهبه، باران ریزه یا باران بسیار. (منتهی الارب).

ذهاب. [ذَهَ ها] (اِخ) لقب عمروبن جندل بن سلمه یا لقب مالک بن جندل شاعر عرب است.

ذهاب. [ذِ] (ع اِ) ج ِ ذَهب. یعنی زرده های تخم مرغ || پیمانه های اهل یمن. جج، اَذاهِب. اذاهیب.

ذهاب. [ذُ] (اِخ) موضعی است در دیار بلحرث بن کعب. و در المرصع گوید؛ نام غائطی است از ارض بنی الحارث بن کعب.

ذهاب. [ذَ] (اِخ) نام قبیله ای از عرب. || نام جنگی از جنگهای قبیله ٔ بنی عامر از عرب و به این معنی بکسر هم آمده است. (مجمع الامثال میدانی).

جمع ذهب.، زرده های تخم مرغ، پیمانه های اهل یمن،

(ذَ) [ع.] (مص ل.) رفتن، شدن، گذشتن.

(~.) [ع.] (اِ.) جِ ذهبه، باران های ریز و بسیار.

رفتن، گذشتن،

رفت، گذشتن،
(متضاد) آمدن، ایاب

گذشتن، رفتن

ذَهاب، (ذَهَبَ- یَذهَبُ) گذشتن- رفتن- مردن- ترک کردن- منقضی شدن

881